Het is eind april en ook in de hogere delen van de Vogezen, de bergrug in het Noordoosten van Frankrijk, komt de natuur weer tot leven. We gaan op weg voor een wandeling over het Ormont-massief. Dat ligt niet ver van Saint Dié, tussen de dalen van de riviertjes Fave en Meurthe. Vanaf parkeer- en picknickplaats Le Paradis (hoe toepasselijk!) vlakbij het gehuchtje Robache gaan we op pad. In zo’n 3,5 uur klimmen (en dalen) we zo’n 400 m. Beloning een paar van de meest pittoreske uitzichtpunten met zicht over de omliggende dalen. Allez, on y va!
…
Omhoog over smalle paden
…
Langs de hellingen
We zijn de enige die deze ochtend onze auto parkeren op Le Paradis. De picknickbanken proberen ons te verlokken om de start van onze tocht nog even uit te stellen, maar gedisciplineerd volgen we het brede pad omhoog dat ons richting een paar van de mooiste uitzichtpunten zal brengen. Dat brede pad gaat al snel over in een smallere variant, soms nauwelijks zichtbaar. Maar geen nood, want de markering van de Club Vosgien, de oudste wandelclub van Frankrijk, is overal zichtbaar. De gele driehoek is in dit geval voorlopig onze leidraad, richting de Roche des Fées.
…
Groen-paarse kleuren
…
Groen tapijt
De mossen en dennen kleuren de hellingen van het Ormont-massief groen. Daar komt in het vroege voorjaar dan nog het lichtgroen van allerlei ontluikende planten en plantjes bij. De eerste varens laten hun lichtgroene neusjes alweer zien en het kruipend Zenegroen bloeit al en geeft met zijn paarse bloemetjes extra kleur aan de groene weelde waar we doorheen stappen. We pauzeren een paar keer, om planten te bekijken en genieten van het uitzicht, Dat is ook al op de weg naar boven imponerend Maar een echte pauze, dan doen we pas als we boven zijn!
…
Plakken graniet
Feeënrots
Als we dan eenmaal boven zijn, staan we aan de voet van de Roche des Fées, een betrekkelijk kleine homp steen die lijkt opgebouwd uit plakken graniet die als stapels op elkaar liggen. Via een onbetrouwbaar ogend trapje (dat best stevig blijkt te zijn) kun je er op klimmen. En toegegeven, het uitzicht bovenop is betoverend. In de wijde omtrek is geen fee of mens te bekennen en voor onze pauze hebben we de rots geheel voor onszelf. Picknick met uitzicht, wat wil je nog meer?!
…
Roche du Sapin sec
…
Hoger
Nu dachten we al ‘boven’ te zijn, maar het blijkt dat de volgende uitzichtpunten nog net wat hoger liggen. Via slingerende paden lopen we verder omhoog en komen dan bij de Col des Cailloux (kiezelstenen). Opnieuw een punt om even te stoppen, maar er wachten nog drie uitzichtpunten en in dit tempo gaan we zes uur doen over deze tocht van 9 km. En dus volgen we het gemarkeerde pad rechtdoor. We passeren de Roche du Hoff en wandelen verder tot de afslag naar de Col du Sapin Sec. Dat is geen ‘droog konijn’ (lapin), maar staat voor ‘droge den’. Die zijn hier in overvloed te zien, geen idee welke specifiek bedoeld wordt.
…
Col du Sapin Sec
Bouwnijverheid
Het uitzichtplateautje op de Col du Sapin Sec is een bezienswaardigheid op zichzelf. Kennelijk heeft iemand in het verleden bedacht dat het wenselijk was om een muurtje van circa 90 cm hoog bovenop de rots op het hoogste punt van het Ormont-massief te metselen, en er een brede trap naartoe aan te leggen. Moet een hele klus zijn geweest om de benodigde materialen hier te krijgen, want het is niet zo dat er achter de rots een weg omhoog komt. Waarschijnlijk zijn de materialen lopend of met lastdieren omhoog gebracht. Dat is al lang geleden, de mossen en planten doen een aanval op de rotsen en stenen waardoor het bouwsel vrijwel naadloos opgaat in de omgeving. En opnieuw is het uitzicht wonderschoon!
…
Op de terugweg
…
Naar beneden
Dan wordt het tijd om aan de terugweg te beginnen en die gaat vanaf nu alleen nog maar bergaf. Best lekker na die klim, al blijft het ook nu goed uitkijken waar je je voeten neerzet op de smalle paden langs de hellingen. We kruisen een keer een asfaltweg, het eerste teken van de bewoonde wereld en even verder zien we een beekje door het bos stromen. Dat volgen we een stukje stroomafwaarts, tot het punt waar het via een rotsblok naar beneden stort.
…
‘Waterval’
…
Speeltuin
We zijn weer in de bewoonde wereld aangekomen. De waterval blijkt het domein van spelende kinderen te zijn. Een jochie staat in het water te stampen met zijn laarzen, een peuter probeert al klimmend een picknickbank te bedwingen. In de verte komt nog een gezin omhoog gelopen, met twee honden en drie kinderen. Dan weten we dat Le Paradis niet ver meer kan zijn. Een behulpzaam bordje wijst ons het juiste pad en na tien minuten zijn we terug bij de parkeerplaats, waar nu inderdaad meerdere auto’s staan. Kennelijk is dit een populaire plek voor mensen uit de directe omgeving om even van de groene weelde rond Saint Dié te genieten. Geef ze eens ongelijk, het Ormont-massief is prachtig!
…
Praktisch
Dit is wandeling 2 Uitzicht vanaf het Ormont-massief uit Wandelen in de Vogezen, een gids met 16 rondwandelingen in en rond het Parc Regional Ballons des Vosges en de Elzas. Kijk op www.wandelendevogezen.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere route uit de gids. Direct bestellen kan via onze webshop.
…
Meer lezen over Wandelen in de Vogezen?
Bekijk dan ook deze blogs:
Geef een reactie