De inwoners van het ruim 11.000 inwoners tellende Retie boffen maar. Hun ‘achtertuin’ bestaat uit een gevarieerd landschap van bossen, moeras, kleinschalige landbouwgronden en open velden. Met als bonus maar liefs zeven ‘neten’. Dat zijn geen jeukende beestjes, maar beken die de waterhuishouding in het van oorsprong veenachtige terrein van de Kempen reguleerden. Voor de wandelaar een ideaal en afwisselend gebied. Op zoek naar de waterlopen van Retie.
…
De watermolen aan de Witte Nete
…
Kapel en kabouters
Wij doen dat te voet en daarvoor zijn we vertrokken op een ruim 17 km lange wandeling langs knooppunten. De eerste kilometers gaan door ‘de buitenwijken’ van het dorp, een aangenaam rommelige verzameling van allerlei vormen van bebouwing. Strakke nieuwbouw pal naast een bijna 150 jaar oude kapel; in Vlaanderen kan dat. Die kapel in het gehucht Duinberg is dan wel weer gelijk het eerste hoogtepunt: een liefdevol onderhouden devotiehuisje, waar je even een kaarsje kan branden. De religieuze rituelen van de Katholiek kerk spreken me nu eenmaal meer aan dan de sobere godshuizen ten noorden van de Belgisch-Nederlandse grens.
Aan de rand van Duinberg lopen we langs een tuin waarin minstens zestig tuinkabouters zijn uitgestald. Een oude hond scharrelt er voorzichtig langs, zwiepend met zijn staart als hij ons ziet. De vermoedelijke eigenaar van het kabouter-tableau verzekert ons dat ze ze allemaal zelf heeft uitgezocht en neergezet. Vermoedelijk staan ze er al een tijdje, bij sommigen bladdert de verf er flink af.
…
…
Natuur heeft een stem bij Retie
Onze eerst echte beek is het Loeijens Neetje, een smalle waterstroom waarin een vistrap is aangelegd. In het verleden zijn een aantal van de beken rechtgetrokken met als doel het vochtige land sneller te ontwateren en geschikt te maken voor landbouw. Gelukkig veranderen de inzichten en heeft naast landbouw ook natuurontwikkeling een belangrijke stem gekregen in het beheer van het land. Dat betekent dat er stuwen en schuiven in de rechte beek zijn geplaatst om het water langer vast te houden. Voor de vissen is er een loop om de stuw heen gelegd.
Wat hoger stroomopwaarts blijkt het Loeijens Neetje af te takken van een bredere waterstroom, waar een stoet van zes kano’s doorheen trekt. Het water is schoon en niet al te diep. Maar wel genoeg om toch in om te slaan en heel nat te worden, zien wij van het bruggetje. Gelukkig is het zomer en lijken de twee nu natte jongens het vooral vermakelijk te vinden, net als de inzittenden van de andere kano’s.
…
Bossen en velden
…
Coulisselandschap
Het is flink doorstappen om van de ene neet naar de andere te komen, en onze route doet ze niet eens alle zeven aan. Maar het tussenliggende landschap is ook de moeite waard om te voet te verkennen. Kleine percelen landbouw wisselen zich af met stukken bos en her en der een plukje huizen die samen een gehucht vormen. Zo is een klein coulisselandschap ontstaan, waardoor je van het ene naar het andere type landschap stapt. Het ene moment lopen we langs weides met koeien en akkers met mais, dan weer langs verwilderde slootranden waar het leverkruid uitbundig staat te bloeien.
…
Knus!
…
Nieuwe vrienden
Vlak bij het Loeijens Neetje staat een picknickbank, waar we ons broodje nuttigen. Daarachter staat een zorgboerderij, met kippen en twee ezels. En hoewel de bewoners van de zorgboerderij hun dieren hartstochtelijk staan te aaien, hebben de langoren meer interesse in onze boterhammen. Al snel steken ze hun neus over het lage hek om te snuffelen of er ook voor hen iets eetbaars bij zit. Een hand gras uit de berm valt bij hen ook in de smaak en in no time heb ik nieuwe beste vrienden gemaakt.
…
Door het oerwoud van Retie
…
Vlonders door het moeras
Maar er staat nog zo’n 8 km op het programma en dus trekken we verder. Vanaf de watermolen aan de Witte Nete lopen we een moerasachtig gebied in. Kennelijk heeft men zich hier vroeger niet aan het ontwateren gewaagd, want het is volgroeid, soms haast mangrove-achtig gebied. Gelukkig is er een vlonderpad aangelegd, zodat de voeten droog blijven. Manshoge varens, scheefgezakte bomen en een overvloed aan vruchten van lijsterbes en kamperfoelie geven dit deel van onze route een oerwoudachtige allure. De laaghangende takken maken dat we regelmatig gebukt en gebocheld over het pad bewegen, maar dat draagt alleen maar bij aan het oerwoud gevoel. Opschieten doen we niet, genieten wel.
…
Een van de vele voordelen van een wandeling in België
..
En nu een biertje!
Het is al tegen zessen als we terugkeren op ons startpunt. De avondlucht wordt grijzer, er lijkt een bui op komst. Hoog tijd om een terras met grote parasols op te zoeken en een van de streekbieren uit te proberen. Nog een van de vele pluspunten van een wandeling in Vlaanderen!
…
Praktisch
Route
De knooppuntroute die wij liepen begint vlak bij Sportpark Vossekot, Geenend 9, Retie. Let op, het knooppunt 140 ligt iets ten zuiden van de parkeerplaats, aan de weg.
Volg dan deze punten: 140-139-96-95-98-2-1-101-99-92-57-58-59-93-136-94-43-41-40-138-140
Lengte: circa 17,5 km.
Horeca
Ongeveer halverwege vind je café-restaurant ’t Meulezicht, direct naast de oude watermolen. In het centrum van Retie vind je meerdere cafés en restaurants.
…
Meer lezen over wandelen in België
Arendonk’s natuurwandelpad: genieten net over de grens
…
Verantwoording
Dit blog verscheen als artikel in nummer 3, 2021 van Wandel Magazine
© One Day Walks BV, Tekst: Paul van Bodengraven, Foto’s: Marco Barten
Geef een reactie