Zon, zee en plenty mogelijkheden om te wandelen, in alle rust. Dat is Menorca in een notendop. Het kleine zusje van Mallorca is een grotendeels onontdekt vakantie- en wandelparadijsje. Overladen met prehistorische oudheden, een uitbundige natuur en prachtige kustlijn kom je hier als wandelaar wel aan je trekken. Vandaag maken we – geheel tegen de rondwandeling-principes van onze gidsen – een lijnwandeling vanuit Sant Lluis naar Punta Prima aan de zuidoostkust van dit fijne eiland. Een busritje en dan ruim drie uur genieten!

…

We zitten in ieder geval in de goede richting!

…

Landelijk Sant Lluis

Voor de zekerheid hebben we de auto aan het eindpunt van onze wandeling in Punta Prima gezet en de bus gepakt naar Sant Lluis. Je weet maar nooit of er aan het eind van de dag nog een bus gaat. Sant Lluis is een op en top Spaans plaatje, waar je nauwelijks toeristen ziet. Niet bijzonder mooi, maar wel met alle levendigheid die van een plattelandsdorp verwacht kan worden. Goed gevulde moestuinen, rondscharrelende kippen, een schaap in de achtertuin en een hondje dat ons op de voet volgt als we het dorp uitlopen. Zo rommelig als het oogt, zo duidelijk zijn de straatnamen hier aangegeven, vrijwel allemaal met een fraai handgeschilderd tegeltableau.

..

De Talaiot van Trebaluger

…

Oude sporen

Aangenomen wordt dat Menorca al rond 4.000 voor Christus bewoond werd, waarschijnlijk door mensen die afkomstig waren vanaf het vasteland. Ze woonden toen vooral in grotten. Rond 1.400 voor C. komen er andere volken naar het eiland en worden er meerdere nederzettingen (Poblats) op het eiland gebouwd, steeds een paar kilometer landinwaarts, in de hoop zo onopgemerkt te blijven voor nieuwkomers op de kust. Een van de onderdelen van zo’n poblat was een Talaiot, een wachttoren van zo’n vijf tot tien meter hoog, opgebouwd uit gestapelde stenen. Vandaag gaan we er zo een zien, althans wat er van over is. Aan de rand van het gehuchtje Trebaluger ligt hij op een heuveltje te pronken in de zon. Onvoorstelbaar dat op deze plek dus al ver voor de jaartelling mensen hebben gewoond.

…

Alleen jagen als je eigenaar van de grond bent!

…

Privé-gronden

Trebaluger is verder een uitgestorven gehuchtje langs een smalle asfaltweg die ons al snel weer op het platteland brengt. Veel van de gronden die we zien achter de muren van gestapelde stenen langs de weg zijn privé-eigendom. En vrijwel overal stuit je op onvriendelijk ogende borden ‘Coto privado de Caza’. Aanvankelijk dachten we dat het zoiets als “privé” betekende, oftewel: niet welkom. Inmiddels weten we beter. Het betekent dat de jacht hier is voorbehouden een de eigenaar van de grond. Of je er mag wandelen? Daar zegt het bord niks over. We passeren even buiten Trebaluger twee landhuizen: Rafalet Vell (oud) en Rafalet Nou (nieuw). Het oude huis oogt hermetisch afgesloten en verlaten, met grote hekken ervoor. Maar even verder kunnen we door een hek bij Son Vidal en pikken daar het gemarkeerde kustpad op, dat dicht langs Rafalet Nou loopt. Wandelaars welkom dus!

…

Onze ‘eigen’ baai

…

Aan zee

Vanaf de Cami de Cavalls (het kustpad) maken we een uitstapje naar de kust. Door een met steeneiken begroeide barranco dalen we af naar de kleine baai Cala d’es Rafalet. Niet meer dan een kleine inham tussen de rotsen, maar jongens, wat is het hier mooi. Dichtbij de rotsen kleurt het water smaragdgroen door stukken zanderige bodem. Het baaitje wordt afgeschermd door een voorliggende rots, waardoor een soort haventje is ontstaan. De perfecte plek om te pauzeren en over het water kijken. Of om te zwemmen, maar dan is het wel handig als je waterschoenen of – sandalen bij je hebt gezien de vele stenen. Die hebben we niet, dus blijven de kleren aan en genieten van de zachte zeebries die hier naar binnen waait.

…

Mooi Alcalfar

…

Haven zonder vissers

Ons pad loopt met een grote boog om het vakantie-oord S’Algar heen en gaat dan het vergeten vissersdorp Alcalfar in. Met een natuurlijke haven en pakhuisjes op de rotsplateaus aan de waterkant was het hier ooit goed zaken doen voor vissers. Maar de grote boten die tegenwoordig de zee leegvegen kunnen in deze ondiepe baai niet aanleggen. Zij vertrekken vanuit de haven van het verderop gelegen Mahon en zo is het stil geworden in dit kleine dorpje. Enkel de hobbyvisser zal nog hiervandaan een dagje de zee op gaan. Gek genoeg hebben de toeristen Alcalfar ook overgeslagen, ondanks dat er naast de haven ook nog een mooi zandstrand ligt: Xuroy-playa-beach is zelfs met een oranje wegwijzer aangegeven, maar echt helpen doet het niet. Hier heerst diepe stilte en zie je alleen wandelaars die de Cami de Cavalls vervolgen. En ook dat zijn er niet heel veel.

…

Punta Prima here we come

Vanaf hier is het een eenvoudig, goede gemarkeerd pad dat richting Punta Prima voert. Onderweg zien we nog een gerestaureerde Martello-toren, de Torre d’Alcalfar. Dat is er eentje uit een serie van twaalf torens die door de Britten tussen 1798 en 1802 langs de kust van Menorca werden gebouwd. Met als primair doel de verdediging van het eiland tegen een dreigende Franse invasie. Al drie keer was er een invasie van Fransen geweest, maar steeds wonnen de Britten het eiland weer terug. Tot 1802 dan, want toen werd het eiland bij de vrede van Amiëns definitief toegewezen aan Spanje. Gelukkig hebben die de torens laten staan en zijn ze inmiddels nationaal cultureel erfgoed. In Punta Prima staat nog zo’n toren, de Torre de Son Ganxo. Die werd in 2011 gerestaureerd en is nu een jeugdherberg. Punta Prima biedt voldoende vertier voor jeugd én 18plus. een terras is gauw gevonden nadat we bij de auto de wandelschoenen hebben ingeruild voor sandalen. Wat onwennig kijken we naar de ‘drukte’ in het badplaatsje. Maar we passen ons snel aan: Dos Cervezas, por favor!

…

Praktisch

Dit is wandeling 10 uit de Wandelen op Menorca, een gids met 15 rondwandelingen op dit Spaanse eiland. Kijk op www.wandelenopmenorca.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit de gids. De gids direct bestellen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze webshop.

…

Meer lezen over wandelen op Menorca?

Bekijk dan deze blogs:

Oud en nieuw in de barranco van Binigaus

Cala Macarelleta, de mooiste baai van Menorca

Wandelen in het voetspoor van een Menorcaans raspaard

Orchideeën-jacht op Menorca

Op bezoek bij de boerderijdieren van Menorca

Cap de Favaritx: Menorca op zijn ruigst

Wandelen op Menorca: te mooi om door te vertellen!