Een richtingaanwijzer met het officiële teken van de noordelijke pelgrimswegen wijst ons vandaag in Upperud de weg. Vanuit ons hotel Upperud 9:9 stappen we zo de wildernis van Dalsland in. Een paar 100 meter én weg lijkt de bewoonde wereld. Dat is het mooie van dit stukje west-Zweden, de diep-groene rust ligt om de hoek. Het pelgrimspad dat Dalsland van zuid naar noord doorkruist, van Vänersborg naar Edsleskog, is circa 100 km lang. Het zuidelijk deel voert door meer open, landbouwgebied. Vanaf Mellerud, grofweg halverwege, wordt het ruiger en verandert het landschap in groene hellingen en stille bossen. Op pad voor een dagje pelgrimeren in de Zweedse natuur.
…
De bessenstruiken kleuren rood
…
Herfst in Dalsland
Het is eind september en de herfst is gearriveerd, in ieder geval in dit stukje west-Zweden. De lucht is vochtig, een bleek zonnetje probeert de wolken te verdringen – zonder veel succes. Het bos ruikt naar , ja naar wat? naar herfstbos; een grondige lucht van natte bladeren en aarde. Rotsen en stenen glimmen van de ochtenddauw, zwammen groeien langs het pad en de bessenstruiken kleuren donkerrood, als voorbode van het vallen van de bladeren. Het is naast het voorjaar het mooiste seizoen in de Zweedse natuur, met volop kleuren in de bossen. Pelgrimeren mag dan misschien iets ‘plechtigs’ in zich dragen, maar hier nu rond te stappen voelt als een feestje.
…
Ieder in zijn eigen tempo
…
Op weg naar …
Iedere pelgrims heeft zijn eigen doel. En zeker in het geval van een voettocht naar een religeuze bestemming geldt: het gaat niet om de bestemming, maar om de reis. In het geval van de noordelijke pelgrimspaden leiden deze in vrijwel alle gevallen naar het Noorse Trondheim. Daar is de Nidaros kathedraal, gebouwd op het graf van koning Olav II (vorst van 1015 tot 1028). Hij is nu de beschermheilige van het land en inpiratiebron voor velen, op vele manieren. Nu is Trondheim niet direct onze eindbestemming, daarvoor ontbreekt de tijd. En zoals gezegd: het draait om de reis zelf. Dichter bij de natuur komen en genieten van de Zweedse rust is mijn persoonlijk streven voor deze wandeling.
…
Uitleg helpt
..
Weten wat je ziet
Dichter bij de natuur komen, dan helpt het als je weet wat je ziet. Nu kan ik nog wel een bosbes van een braam onderscheiden, maar Patrick, de natuurgids die ons vandaag begeleidt, heeft nog veel meer wetenswaardigheden te vertellen, waardoor je bijvoorbeeld beter begrijpt waarom het landschap hier gevormd is in langerekte steenruggen en smalle dalen. Dat heeft te maken met de manier waarop het ijs zich in de laatste ijstijd vormde, het land opstuwde en zich weer terug trok. Door de harde steensoort kwartsiet erodeerden andere sendimentlagen eerder. Het kwartsiet kantelde en kwam als reeks steenruggen naast elkaar te liggen. De tussenliggende (voormalige) toplagen spoelden weg, hier onstonden de langgerekte meren. Het hardste gesteente bleef achter, en is nu maar spaarzaam begroeid.
…
Top uitzicht
…
In stilte naar de top
Gids Patrick nodigt ons uit om te genieten van de stilte en een minuut of tien zwijgend te wandelen. En hoewel dat niet heel ingewikkeld klinkt, blijkt de uitvoering daarvan voor de ene mens toch lastiger dan voor de ander. Mensen zijn sociale dieren en praten is de meest voor de handliggende manier om die verbinding in stand te houden. Al kun je het gevoel niet alleen te zijn natuurlijk ook ervaren door elkaar te zien. Dat gezwijg bespaart ons dan wel wat adem, die we kunnen gebruiken om de top van de heuvelrug te bereiken. En hoewel het zonder meer grijs is, is het evengoed genieten van het uizicht over de Zweedse wildernis. Want dat is het gevoel dat je meteen overvalt als je over het landschap uitkijkt: een eindeloze aaneenschakeling van groene bossen, ruige heuvels, blauwe meren en niet of nauwelijk een spoor van menselijke activiteit. Heerlijk!
…
Opgewekt retour
Is dat wat pelgrimeren met je doet? Geen idee, maar ik voel me rustig en opgewekt, hooguit een beetje jammer dat dit mini-avontuur niet langer duurt dan een dag. We wandelen terug naar Upperud, randje bewoonde wereld. Dit is in dit deel van Zweden ook nog niet heel druk, dus de overgang is geleidelijk. En met een nieuwe ervaring en nieuw idee rijker: 100 km pelgrimspad, dat moet toch in een dag of 6 te doen zijn? Nu nog even bedenken wanneer!
…
Praktisch
Alle informatie, inclusief kaarten, etappe-indelingen en overnachtingsmogelijkheden, zijn te vinden op de webpagina van het pelgrimspad Dalsland van de regio West-Zweden. Het wandelen van de hele trail kost volgens de website 4 tot 5 dagen, al zou ik er zelf zeker 6 voor uit trekken.
Voor onze gids Wandelen in Dalsland gebruikten we een ander deel van het toen net herontwikkelde pelgrimspad, vanaf Holmskyrka, net ten noorden van Mellerud. Over die wandeling schreven we eerder een blog.
Geef een reactie