De mooiste stranden van Samos liggen aan de noordwestkust. Mikro en Megalo Seitani zijn alleen te voet bereikbaar en daardoor uitstekend geschikt om als bestemming op te nemen in onze wandelgids. Het voetpad langs de kust is de enige manier om er te komen en de tocht ernaartoe is een aardige uitdaging, ondanks dat het hoogteveschil maar 90 meter bedraagt. Maar het is wel voortdurend stijgen en dalen, waarmee je dan toch ruim 400 meters stijgt en daalt. De beloning is groots en weids: het mooiste uitzicht, de paradijselijkste stranden op heel het eiland.
…
De eerste stappen op het kustpad
…
Duivelse stranden
‘Duivel’ dat is de betekenis van Seitani. Mikro, dat is de kleine duivel, terwijl Megalo Seitani dan de grote duivel moet zijn. Tamelijk vreemde benamingen voor zulke paradijselijke stranden, maar goed. Misschien slaat het ‘duivelse’ op de tocht ernaartoe? We beginnen onze tocht aan de uiterste punt van de asfaltweg die eindigt bij Potami beach, het laatste strand dat per auto bereikbaar is aan deze kant van de kust. Nu is Samos rijkelijk voorzien van fraaie stranden, maar het heeft toch net altijd iets extra’s als je meer moeite moet doen om er te komen. Met je auto parkeren voor de strandopgang, dat kan op meerdere plaatsen. Nee, dit is even afzien voordat de beloning volgt.
…
Bloem van de kappertjesplant
…
Struikgewas
Vanaf de asfaltweg zijn we een smalle betonweg opgelopen, die al snel overgaat in steenslag. Dan begint het echte werk: een wegwijzer stuurt ons een smal pad op dat min of meer de kust volgt. Dwars door het struikgewas dat nu (eind mei) nog verrassend groen ziet. Aan de westkust krijgt de kuststrook pas in de middag de volle laag van de zon. Nu, in de vroege ochtend is er nog volop schaduw en komen al de bloeiende bloemen optimaal tot hun recht in het zachte licht. Bloeiende bremmen, cistusrozen, wilde orchideeën en talloze andere bloeiers kleuren het smalle wandelpad. Ook de tere bloemen van de kappertjes-plant tonen zich in vol ornaat, in grote hoeveelheden. Zo’n bloem is meestal maar twee dagen in optima forma en wordt dan druk bezocht door bijen. Een haast tropische pracht die maakt dat we regelmatig stoppen.
…
Betoverend blauw en groen
..
Adembenemend uitzicht
Nu is het sowieso niet onverstandig om regelmatig te stoppen. Enerzijds om te genieten van het betoverend mooie uitzicht over de noordwestkust. Het water lijkt azuurblauw, de rotsformaties zijn indrukwekkend hoog en ruig. Combineer dat met het gevoel dat je de enige bent die dit ziet en je snapt dat het niet heel veel moeite was om vanochtend vroeg op te staan. Anderzijds is een regelmatige pauze ook aan te raden om even op adem te komen. Het rotsachtige pad stijgt en daalt regelmatig en – na een aanvankelijk gemakkelijke aanloop – is het nu lastig doorstappen. Steeds checken waar je je voeten neerzet, klimmen en dalen; als je niet oppast kijk je meer naar de grond dan naar het uitzicht. Regelmatig stoppen dus en het natuurschoon op je laten inwerken.
…
Grillige rotsen flankeren het strand van Mikro Seitani
…
Alleen op de wereld en het strand
Om 09:30 uur bereiken we het kiezelstrand van Mikro Seitani. Helemaal leeg, geen mens te bekennen. Met genoeg zweet op de rug om nu al in de zee te willen springen. Maar dat bewaren we voor Megalo Seitani, zo besluiten we. Wel tijd voor een flinke pauze en tijd om rond te kijken en te genieten van de indrukwekkende rotspartijen die het strandje insluiten. Niet erg groot inderdaad, maar Mikro? Dat is nu ook wat overdreven. Groot genoeg om een middagje door te kunnen brengen, zo schatten wij in.
…
Uitzicht over Megalo Seitani
…
Het grote strand
Vanaf de kleine duivel lopen we via een stalen loopbrug (die was hier niet 8 jaar geleden!) de rotsen op, op weg naar de grote broer, die zo’n 1,5 km verderop ligt. De zon stijgt, de temperatuur loopt op en de wind waait niet vandaag. Spiegelgladde zee dus, maar inmiddels is het ook behoorlijk warm aan het worden. Gecombineerd met een klim naar het hoogste punt (90 m boven zee) en nog vijf kleinere afdalingen en beklimmingen, maken dat ik snak naar de verkoelende zee. Die laat dan nog een half uurtje op zich wachten, maar als we eenmaal Megalo Seitani bereiken, is de roep van het koele blauw onweerstaanbaar. Geen zwemspullen mee, maar in de wetenschap dat wij de enige zijn die op dit tijdstip op het strand zijn, springen we in ons blootje in het verfrissende water. Paradise is here!
..
Meer wandelaars
Dat het paradijs hier is, lijken toch meer wandelaars te weten, want na zo’n 15 minuten verschijnen er andere wandelaars op de rotsen hoog boven het strand. Kleren maar weer aan en psychisch voorbereiden op de terugweg. We wachten tot de andere wandelaars op het strand zijn. Die springen niet in de zee, maar lopen door. Wie wil kan nog twee uur en vijf kilometer doorlopen, naar Drakei, het eerstvolgende dorp aan de kust. Dat heeft nu niet bepaald een frequente busverbinding, dus zul je – net als wij – weer terug moeten lopen. Voor de 4 uur en 10 km extra bedanken wij. twee maal 4,5 km lijkt ons voldoende. En dus aanvaarden we de terugweg naar Mikro Seitani, dat zich inmiddels mag verheugen in wat meer bezoekers. Toch goed dat we niet gewacht hebben om in onze blote kont in de zee te springen tot we hier terug waren …
…
Terug naar het startpunt
Na ons lunchbroodje in de smalle streep schaduw die de rotswand nog op het strand werpt, klimmen we opnieuw omhoog, terug richting het startpunt. Met een temperatuur die dicht naar de 30 graden kruipt is het ook niet zo lastig om het zonovergoten strand achter te laten. Zonder pararsol is het niet vol te houden en die zat nu net niet in onze wandeluitrusting. Na zo’n 1,5 uur zijn we terug bij onze opgewarmde huurauto. Airco aan en op zoek naar een goede ijssalon. Dat help altijd om te verkoelen!
…
Praktisch
Dit is wandeling 2 uit Wandelen op Samos, een gids met 15 rondwandelingen op dit Griekse eiland. Kijk op onze website voor meer informatie over de wandelgids. Daar vind je ook de complete beschrijving van een andere route uit de gids. De eerste druk van de gids is inmiddels bijna uitverkocht. In mei en juni 2022 bezoeken we Samos om de routebeschrijvingen te checken en de herdruk voor te bereiden. Die zal – als alles gaat zoals we hopen – begin 2023 verschijnen.
Leuk om te lezen! In 2008 wandelde ik op goed geluk vanaf Potami naar de twee baaien. Toch fijn dat ik enkele wandelaars tegenkwam uit tegengestelde richting om even te checken of ik op de goede weg was en hoe ver het nog was.
Dank je wel Rob!
Wij vonden het een van de mooiste stukjes Samos daar, echt een aanrader voor iedereen die Samos bezoekt.