Wandelen op een klein eiland dat jaarlijks door een half miljoen toeristen wordt overspoeld, is dat nog leuk? Een weekje rondstappen op het Griekse Zakynthos bewijst dat het niet alleen kan, maar ook zeer de moeite waard is. “Do you want a lift?” De spreekwoordelijke Griekse gastvrijheid en bereidwilligheid om te helpen ervaren we aan den lijve vandaag. We zijn een half uurtje vanaf Marathia op stap als een stoffige oude Mercedes naast ons stopt. Het raam gaat open: “Kalimera!”. Waar we heen gaan en of we een lift nodig hebben? Het kost wat moeite om deze behulpzame Griek uit te leggen dat we vrijwillig langs de landweg lopen en dat we voor ons plezier zijn eiland te voet ontdekken. Hoofdschuddend stuift hij weer weg van die rare Noord-Europeanen.
…
Zicht op Maranthonissi, het schildpaddeneiland
…
Marathonissi
En dan moet het echte loopwerk nog beginnen. We hebben gekozen voor een circa 10 km lange rondwandeling over het Marathia-schiereiland, aan de zuidoostkant van Zakynthos. En zoals we al eerder hebben ontdekt in Griekenland: zodra je de badplaatsen achter je laat, daalt er een kalme stilte over het landschap en ben je vrijwel de enige die de moeite neemt al dat moois te voet te verkennen. Nu scheelt het dat Marathia, ondanks de spectaculaire kalkstenen-kliffen aan de kust, niet erg in trek is bij toeristen. De stranden zijn klein en de projectontwikkelaars hebben het schiereiland daarom maar gelaten wat het is: een heuvelachtig, met olijfbomen bezaaid gebied rond de bergen Kakavakia en Skopos. Alleen in het dorp Marathia wonen wat mensen, met een paar toeristische accommodaties, in de hoop dat bezoekers toch vooral niet vergeten om deze ‘uithoek’ aan te doen. Die krijgen er dan gratis uitzicht op Marathonissi, het schildpaddeneiland, erbij. Met wat fantasie herken je er zelfs de vorm van een schildpad in.
…
Koninginnepage, geduldig poserend in de zon
…
Voorjaar
We verlaten de stoffige landweg en klimmen via smalle geitenpaadjes omhoog door de olijfboomgaard. Het is maar goed dat op de kaart van ons Engelse boekje een pad is ingetekend, want op eigen houtje zou je hier niet zomaar naar boven lopen. Het is begin mei en de bloemen van Zakynthos staan er uitbundig bij: klaprozen, Cistusrozen en Acanthus geven kleur aan de verder zo olijfgroene hellingen. De eeuwig groene bomen zijn hier in de 16e eeuw aangeplant door de Venitianen, die toen het eiland bestuurden. En met succes, wat de bomen gedijen goed in het Griekse klimaat. Tot die tijd was het eiland vooral bezaaid met steeneiken. Ook de vlinders genieten van al dat moois; een grote Koninginnepage vliegt een paar minuten met ons mee voordat ze zich neervlijt op een rots en bereidwillig laat fotograferen.
…
Intens wit en beeldschoon
…
Als een ansichtkaart
Eenmaal hoger in de olijfboomgaard vlakt ons pad wat af en krijgen we meer zicht op de lager gelegen kust. Die bestaat hier vooral uit kiezelstrandjes. De route stuurt ons langs de randen van de kliffen. We wagen ons burgerlijk ongehoorzaam buiten het geitenpaadje. Ons eigen lef overwinnen (hoogtevrees!) wordt beloond met een fabelachtige uitzicht op de witte kalksteenrotsen en de azuurblauwe zee beneden. Alle clichébeelden van de schoonheid van de Griekse kust worden hier maar weer eens bevestigd. Steile rotswanden dalen vrijwel loodrecht af naar zee, de begroeiing hangt weelderig en decoratief over de rand. Een plaatje voor een ansichtkaart!
..
Uitzicht op de rotsbogen
…
Steenbogen
De kust heeft nog meer verrassingen voor ons in petto. Een stuk verderop verwijst een mottig bordje ons naar de Marathia Arches. We dalen voorzichtig af en zien dan een paar in de rotsen uitgespaarde bogen die als een poort over het water staan. De grootste lijkt groot genoeg om met een boot doorheen te varen. Deze bogen kun je dus alleen zien als je de moeite neemt om hier naartoe te wandelen, of met een boot de kust van Zakynthos te verkennen. Opnieuw een ‘bewijs’ dat je veel meer ziet als je wandelt!
…
Waardig slot
We eindigen onze wandeling na zo’n vier uur weer in het dorp, waar we een plekje vinden op het terras van de Votsalo Taverna. En hoe kun je zo’n wandeldag beter eindigen dan met een typisch Griekse traktatie als yoghurt met honing en een portie watermeloen? Precies: met een plons in het blauwe, best nog wel koude water om het zweet eraf te spoelen. En twee Mythos-biertjes na. Jamas!
..
Praktisch
Dit is wandeling 1 uit Wandelen op Zakynthos, een gids met 16 rondwandelingen op dit Griekse eiland. Kijk op de website www.wandelenopzakynthos.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de beschrijving van een andere wandeling uit deze gids. Dit blog is een bewerking van een artikel dat in maart 2017 verscheen in Wandelmagazine.
…
Andere blogs over Zakynthos
Gerakas: op bezoek bij de oude dames van Zakynthos
Agalas: het mooiste uitzicht van Zakynthos
Zakynthos: valleien, veldbloemen, honden en asfaltwegen bij Kalamaki
Ontdek het noorden van Zakynthos bij Korithi
Geef een reactie