Hoe zuidelijker je komt, hoe rustiger het wordt. Die constatering geldt ook vandaag weer op Rhodos, als we op weg zijn naar Kritinia, voor het herlopen van één van onze wandelingen uit de gids Wandelen op Rhodos. Kritinia is een stil dorp aan de zuidwest kant van het eiland, met prachtige valleien voor de deur die doorlopen tot aan zee. Plus de ruïne van een Johanietter burcht, met fabelachtig uitzicht. Genoeg moois om de wandelschoenen aan te trekken en op ontdekkingsreis te gaan in ‘rustig-Rhodos’.

…

Rustig is het in Kritina in ieder geval, ook aan het eind van de ochtend. De lokale supermarkt heeft precies één bezoekertje, een jochie dat een ijsje komt halen. Wel vers brood, dus we slaan gelijk goed in. In zo’n vier uur willen we deze 12,7 kilometer lange tocht lopen, liefst met een lunchstop met zeezicht. En dus proppen we onze rugzak vol met flessen water, brood plus beleg en koekjes, op alles voorbereid.

…

Prachtig donker, vies ruikend

…

Drakengeur

We koesteren goede herinneringen aan deze tocht. Al lopend zijn we vrij vlot het dorp uit en beginnen we aan een lange afdaling richting de kust, slingerend door de vallei. We wandelen langs boomgaarden waar in het voorjaar nog niet veel oogstbaars te vinden valt. Maar er zijn wel allerlei veldbloemen de boel flink opfleuren.  Als we even stil blijven staan voor een paar foto’s ruiken we een verrottingsgeur. Liggen hier vruchten van vorig jaar te vergaan? Nadere inspectie wijst uit dat de lucht van bederf afkomstig is van de Drakentong-lelie. Die bloeit met een paarsrode, in het oog springende bloem. De geur is bedoeld om vliegen te lokken, die zo zorg dragen voor de bestuiving. Kennelijk werkt het goed, want we zien (en ruiken!) er heel wat tijdens deze tocht.

…

Geen strandbedjes hier

…

Zeezicht

We volgen de slingerende zandweg en lopen zo richting de kust. Een verkoelend windje vanuit zee veraangenaamt deze tocht, waarvan we de eerste kilometers haast fluitend afleggen. Na drie lussen krijgen we zicht op de zee en een paar (meest onbewoonde) eilandjes die daarvoor liggen: Strongili, Makri, Alimnia, Atrakousa en Chalki. We weten dat daaronder ergens een kiezelstrand ligt, waar we met de voeten zelf kunnen voelen hoe verkoelend de zee is, dus we stappen dapper door, tot we dan eindelijk oog in oog met het water staan.

Het keienstrandje is smal, de smalle steenslagweg erlangs lijkt her en der wat verstevigd. Zou er hier ooit wel eens een voertuig langs komen? Als je zo zit te genieten van de rust en stilte kun je het niet voorstellen!

…

De heuvels in

Als de maag weer is gevuld en de voetzolen zijn gekoeld, gaan we weer verder. We lopen rond een klif en komen zo op een volgend strandje. Ter hoogte van de resten van wat waarschijnlijk ooit een huis is geweest, nemen we het smalle pad dat links langs de helling omhoog loopt, steeds dieper de vallei. Dat is in meerdere opzichten een adembenemende ervaring. Niet alleen is het prachtig om op deze manier door te dringen in het groen, maar het pad stijgt ook behoorlijk steil. Aangezien het op sommige plaatsen nogal overgroeid is, waardoor we ons een paar keer een weg moeten banen door de struiken, moeten we twee keer tussentijds stoppen om even op adem te komen.

…

Strategisch uitzicht

…

Kastello Kritinia

Toen de Johannieter ridders, een kerkelijke orde, in 1309 uit Jeruzalem werden verdreven, vestigden zij zich op Rhodos. Vanuit hun verbondenheid met de katholieke kerk voelden zij zich geroepen om de oprukkende islam in de oostelijke helft van het middellandse zeegebied een halt toe te roepen. En daarvoor leek Rhodos, vlak voor de Turkse kust, de perfecte plek. Het eerste wat de ridders deden was het bouwen van een serie forten langs de kust, gelegen op strategische plaatsen, met weids uitzicht op het omliggende land en de zee. Zo kon de komst van vijandige troepen altijd snel worden gesignaleerd. Bovendien konden ze met rook- en vuursignalen met elkaar communiceren. Hoe de ridders al het bouwmateriaal en de benodigde mankracht op deze hooggelegen plaatsen hebben gekregen is nauwelijks voor te stellen.

…

Rustig aan en veel uitrusten!

Rustig genieten

Dan wordt het tijd voor de laatste etappe, terug naar Kritinia. Opnieuw naar beneden, de vallei in, waar we op de bodem een smal stroompje passeren. En dan weer omhoog, want ook het dorp ligt op een aardige hoogte. We wandelen tussen boerderijen, huizen en schuren door, kietelen een ezel achter zijn oor en naderen zo de bewoonde wereld. Een erfhond (gelukkig aan de ketting) blaft hartstochtelijk naar ons, een kind stept voorbij en verderop rust een in zwarte kleding gestoken vrouw uit op een muurtje. Hier is het leven rustig en nog echt Grieks, zonder merkbare invloed van het toerisme dat op andere plaatsen  op het eiland ’s zomers voor zoveel drukte zorgt. Hoog tijd voor twee halve liters Mythos op het dorpsplein, tussen de loko’s.

…

Dit is wandeling 2 uit de gids Wandelen op Rhodos. Kijk op onze website voor meer informatie over de wandelgids. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit deze gids. Deze blog is een verkorte versie van een artikel dat eerder verscheen in Griekenland magazine.

…

Meer lezen over Rhodos?

Bekijk dan deze blogs:

Lindos per ezeltaxi, of toch liever te voet!

Wandelen bij de Antieke stad Kamiros

Vuur en vlammen, het landelijke zuiden van Rhodos

Salakos: Wandelen in het groene hart van Rhodos

Archangelos: Rhodos voor Grieken

Echte ridders komen van Rhodos

Van Lardos naar Asklipio: bossen, beken en kikkers

Naar het Moni Thari klooster bij Laerma