Ligt ze te genieten van het zonnetje, of is ze uitgeput van een etappe E8, het langeafstandspad dat via Ierland, Engeland, Nederland en Duitsland verder gaat naar Istanbul? Wij moeten nog beginnen aan onze wandeling in Duitsland, het zou wel eens uitputtend kunnen worden…. We houden het maar op het eerste, want het zonnetje schijnt volop als we beginnen aan de volgende tweedaagse op de E8. Dalheim-Heinsberg-Geilenkirchen staat op het programma. In totaal 47 km door Nordrhein-Westfalen, niet ver van de Nederlandse grens. 

…

Hoe Duits wil je het hebben?

…

Birgelerwald

Vanaf Dalheim treinstation loop je zo het Birgelerwald in. Dit bos maakt onderdeel uit van het Grenspark Maas-Swalm-Nette, een grensoverstijgend natuurgebied. Het is een fraai, oud bos, met grote bomen. Er doorheen slingert een ‘Premium Wanderweg’, de Birgeler Urwaldsteig. De Premium Wanderwegen in Duitsland zijn gecertificeerd en mogen het predicaat alleen dragen als ze aan een aantal voorwaarden voldoen, zoals voldoende afwisseling, veel onverharde paden en goede markering. Dat laatste is hier dik in orde, overal zien we bordjes. De markering van onze E8 is heel wat minder ‘premium’; het is af en toe zoeken naar de witte X, meestal op boomstammen geschilderd. Maar in combinatie met de GPS-track vinden we onze weg. Bij Haus Wildenrath pauzeren we op een bankje en bewonderen de bloemrijke tuin rond het tuinhuis, dat eruitziet als een heus vakwerkhuis, maar dan voor kleine mensen.

…

Zicht over de Rur

…

Water!

Na dik twee uur stappen door het bos, waarbij we ook nog een kapel en een kruisgang bij de Birgeler Pütze passeren, bereiken we de rand van het dorp Wassenberg. Een cola en een flink stuk taart smaken welverdiend en peppen ons op voor het volgende stuk van de tocht. Vanaf hier lopen we door veel opener, agrarisch gebied. Het kost wat moeite om Wassenberg uit te komen, omdat een voetbrug over de provinciale weg is afgesloten. Vind je bij ons in zo’n geval een bewegwijzerde omleiding, hier doen ze daar niet aan. Lang leve de GPS! Met een beetje puzzelen vinden we het wandelpad dat de oever van het riviertje de Rur volgt. Als naamgever van het Rur-gebied denk je meteen aan een door industrie vervuild watertje, maar niks is minder waar. Een prachtig helder watertje, met groen omzoomd. We zien zelfs een otter zwemmen! Of is het een rat? Op de oevers zien we knaagsporen van de bevers. Moe en onder de indruk bereiken we ons hotelletje in Heinsberg.

…

Stroomversnelling in de Wurm

…

Nog meer water

Vanaf Heinsberg ligt er nog meer water op ons te wachten. Vanaf hier volgen we de loop van de Wurm, een smalle zijrivier van de Rur. Op sommige punten ziet die er gekanaliseerd uit, op andere plaatsen oogt de rivier natuurlijker. Met een flink aantal kleine stroomversnellingen zit de vaart er flink in. Met een kano of vlot zou je aardig opschieten. Maar wij lopen stroomopwaarts, dus die optie laten we (ook wegens gebrek aan vlot en/of kano) maar schieten. Bovendien is hier lopen bepaald geen straf: langs het riviertje groeit, bloeit en fladdert van alles. Soms delen we de route met fietsers, op andere punten hebben we als wandelaars het rijk alleen. Veel bewoonde wereld is er niet op dit stuk E8. Na Oberbruch, dat een rijk nachtleven lijkt te kennen (we tellen vier discotheken!), zien we alleen nog maar boerderijen.

…

Mooi rood!

…

Nederland-Duitsland

We zijn hier – ondanks dat we al ruim 120 km op weg zijn in Duitsland – nog niet ver weg van Nederland. We volgen sinds Kleve eigenlijk min of meer de grens naar beneden en zijn zo langzamerhand ter hoogte van Zuid-Limburg. Regelmatig zien we onderweg de geel-rode markering van het Maas-Niederrheinpad (SP10) dat vertrouwd Nederlands oogt. Ook het landschap is (nog) niet spectaculair anders, alleen veel rustiger. Er is veel ruimte voor akkers, waar de tarwe al hoog staat en weides met koeien die de beschutting van de schaduw zoeken, want het zonnetje brandt er lustig op los. De Wurm begint er steeds aantrekkelijker uit te zien als plaats voor een verkoelend voetenbad!

…

Geilenkirchen here we come!

…

Eind in zicht

Na ruim 25 km van gisteren en met al meer dan 20 km op de teller vandaag, beginnen de voeten zich te roeren: beetje opgezet en branderige voetzolen zijn de signalen dat het tijd wordt om deze tweedaagse af te ronden. Geilenkirchen blijkt wat groter dan gedacht en via voorliggende gehuchten als Süggerath lopen we dan het stadje binnen. Dat oogt rustiger dan gedacht, maar de terrassen en ijssalons zijn laat op de zaterdagmiddag gewoon open. We laten het ons goed smaken, waarna we met enigszins stramme benen de laatste paar 100 meter naar het treinstation afleggen. Wat een heerlijke tweedaagse was dit! En for the record: toch weer 47 km dichterbij Instanbul!

…

Praktisch

Na het Grote Rivierenpad in Nederland (van Hoek van Holland naar Kleve, 250 km) zijn we begonnen aan het eerste Duitse deel van de E8. Dat beslaat alleen al in Duitsland zo’n 1.500 km. De route gaat daarna verder via Oostenrijk, Slowakije en Polen. Tot en met Polen ben je ruim 4.500 km onderweg. Er wordt nog gewerkt aan de rest van de route die dan via Oekraïne, Bulgarije en Roemenië naar Turkije  moet doorlopen. Hoe ver we gaan komen, zien we wel. Voorlopig zijn we afhankelijk van weekendjes – en later wellicht weekjes – om verder te wandelen.

…

Kaart van het E8-traject

…

Meer lezen over de E8?

Impressies van onze eerdere wandeldagen op het Duitse deel van de E8 vind je hier.