Er zijn van die eeuwenoude paden die je nog steeds kunt bewandelen. Geplaveid met afgesleten keien en die er bijna om ‘smeken’ belopen te worden. Want wie weet in wiens historische voetsporen jij treedt?! Daar is geen antwoord op, maar het is een genot om zulke paden te gebruiken, al is het maar een klein stukje. Vandaag hebben we er weer eentje gevonden, tussen Agios Konstantinos en Ano (oud) Agios Konstantinos. Vanaf de kustplaats trekken we de bergen in, en maken een rondje via Stavrinides en Ambelos. En hoewel de route met 8,8 km relatief kort is, trekken we er meer dan een halve dag voor uit. Want we lopen van zeeniveau naar ruim 550 m hoogte. Op pad op Samos in het misschien wel meest Griekse stuk van het eiland.

….

Kapel in Ano Agios Konstantinos

…

Weg van Agios Konstantinos

We zijn onze tocht begonnen in Agios Konstantinos, aan zee. Het is een kleine, wat levenloze badplaats. Ooit was het een vissershaven, nu een smalle strook huizen, ingeklemd tussen de rondweg die het eiland omcirkelt en de zee. Hier vandaan lopen we over zo’n fraai oud pad omhoog, naar het echte Agios Konstantinos, dat nu het voorvoegsel ‘Ano’, of wel  ‘oud’ heeft gekregen. Het oorspronkelijke dorp ligt een stuk hoger op de helling en via deze paden daalden de bewoners af naar de kust. Toeristen komen hier niet. Hoogtepunt van het gehuchtje is voor ons de kleine kapel, die eruit ziet alsof er zojuist een lading ongebluste kalk overheen is gestort. Het oogverblindende wit van het kleine kruiskoepeltje steekt mooi af tegen de blauwe lucht.

…

Hier groeit Griekse wijn

…

Groene rust

Na een stukje langs de weg duiken we het groen weer in en volgen oude paden die langs de helling slingeren, langzaam omhoog richting Ambelos. Het pad is smal en soms wat overgroeid, maar de uitbundige begroeiing heeft ook zijn voordelen: volop schaduw en planten absorberen sowieso warmte, wat niet onwelkom is op deze zonnige septemberdag. Het dorpje Ambelos wordt in sommige reisgidsen aangeprezen als ‘authethiek’ en er is bovendien een kleine waterval. Dat wil nog wel eens wat huurauto-rijders ertoe brengen om via de slingerende bergweg hier naartoe te rijden. De beste wijnen van Samos komen van de druiven die groeien op de hellingen van het Ambelos-gebergte. Op weg naar het dorp zien we dan ook heel wat bijna oogstrijpe trossen hangen. Je zou er dorst van krijgen!

…

Wat een uitzicht!

…

Op naar Stavrinides

Na een korte pauze bij de taverna in Ambelos begint het echte wandelwerk. We belanden via een smal pad op een brede zandweg die in lussen omhoog slingert. Af en toe is de weg een stukje met beton verhard, om de erosie tegen te gaan. We passeren een paar keer huizen en schuren, waar zwerfkatjes enthousiast op ons afgerend komen. Een blaffende hond aan de ketting en een zwaaiende boer op een oude trekker, verder zien we helemaal niemand. We genieten van het immense uitzicht vanaf de berghelling. Inmiddels zitten we zo hoog dat we ons vertrekpunt Agios Konstantinos niet meer kunnen zien. Na bijna een uur stappen langs de onverharde weg stuiten we op een onooglijk wegwijzertje dat ons linksaf stuurt, een voetpad op richting Laka. Toch nog iemand die aan ons wandelaars heeft gedacht!

…

Bloemenweelde op de hellingen

…

Avontuurlijk dalen

Ook dit smalle pad blijft stijgen en de schaduw is hier heel wat minder. En hoe mooi het hier ook is, ik begin wel te verlangen naar wat minder stijgende meters. Mijn wensen worden verhoord, want al snel vlakt het pad af en even later passeren we – wat naar later blijkt –  het hoogste punt van deze route. Volgens de kaart moeten we hier straks linksaf kunnen, richting het lager gelegen Stavrinides. We stuiten op een waterput aan de linkerkant van de weg en het blijkt dat er een hele serie van deze putten ligt, tot aan de weg bij Stavrinides. Erlangs loopt een ‘pad’, al kun je dat door de begroeiing niet echt goed meer zien. Maar we zijn niet voor niets zover gekomen en laten ons niet tegenhouden door ‘wat onkruid’. Bovendien moeten die putten bereikbaar blijven, dus enige vorm van onderhoud aan het pad is er wel. Zonder kapmes bereiken we de rand van het dorp.

…

Herfst in aantocht

…

Dalen maar!

Ook Stavrinides is in het gelukkige bezit van een dorpstaverna, ook al trekt dit op en top Griekse dorp nog minder volk dan Ambelos. Maar ja, ze hebben dan ook geen waterval! Wel een aantal grote kastanjebomen, die verraden dat de herfst toch echt in aantocht is. De groene bollen hangen zwaar aan de takken en het is eerder een kwestie van dagen dan weken voordat de eerste exemplaren naar beneden komen. 24 graden voelt niet als herfst, wij beraden ons op de belangrijke kwestie welk strand straks aangedaan kan worden om het wandelzweet eraf te spoelen. Maar eerst moet er nog afgedaald worden naar ons startpunt. We verlaten het dorp via een smalle weg, die even verder overgaat in een keienpad. Er staan zelf bordjes die ons naar Ano Agios Konstantinos verwijzen en al dalend komen we na een zigzagpad uit aan de rand van het oude dorp. Van hier is het dezelfde weg terug naar de kust. Even buiten het dorp ligt een mooi strand. Schoenen uit, zwembroek aan!

…

Praktisch

Dit is wandeling 13 uit Wandelen op Samos, een gids met 15 rondwandelingen op dit Griekse eiland. Kijk op www.wandelenopsamos.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de complete beschrijving van een andere route uit de gids. De gids direct bestellen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze webshop.

…

Meer lezen over wandelen op Samos?

Verrassende ontmoetingen op Samos

De bergen van Samos-stad

Herfstwandeling tussen de kastanjes op Samos

Kalithea: wandelen aan de voet van de hoogste berg van Samos

Zwaaien naar Turkije vanaf Samos

De katten en kapellen van Kokkari, Samos

Pythagorio: het oudste stukje Samos

…