De kleine badplaatsjes Psili Ammos en Klima behoren tot de rustigste op het eiland Samos. Sowieso is het niet erg druk op de zuidoostpunt van het eiland, waar de Turkse kust maar 1,3 km verderop ligt. Het is op dit punt dat veel vluchtelingen die Europa proberen te bereiken de oversteek wagen en met hun bootjes landen op de kust. Tijdens onze wandeling van bijna 18 km komen we een Syrisch gezin tegen dat ons de weg vraagt naar Samos-stad, waar ze zich moeten melden, op weg naar een onzekere toekomst. Droef onderdeel tijdens een verder fraaie wandeling, waar de lekkernijen letterlijk lang het wandelpad hangen. Met als bonus een uitgestrekt zandstrand aan het eind!

…

De zoutpannen even buiten Psili Ammos

…

Zout

Psili Ammos city center slaapt als we aankomen bij het startpunt van onze route. De taverna heeft de luiken voor de ramen gesloten, de kerkdeur zit potdicht en op het strand zitten twee Griekse gezinnen en een heel bleek stel, vast ergens uit Noord-Europa. Een rustig decor voor wat een van onze langste wandelingen op Samos zal blijken te worden. Op de kaart hebben we gezien dat je hier via landwegen naar Paleokastro, een iets groter dorp zo’n vier kilometer landinwaarts, kunt wandelen. Geen verlokkingen om langer in Psili Ammos die ons hier houden, of het moet het fraaie zandstrand zijn. Dat bewaren we maar voor ’s middags, om het zweet af te spoelen. Als we het binnenland in lopen zien we achter ons de zoutpannen, waarin nu geen water is te bekennen. Geen bedrijvigheid, ook al zo stil.

…

Granaatappel

….

Lekkers langs het pad

Ons pad (eigenlijk onze landweg) slingert door een vruchtbare vallei omhoog. Het regenwater – als dat tenminste valt – verzamelt zich hier en is bron van leven voor allerlei gewassen. We zien groentetuintjes, bramenstruiken, vijgenbomen en ook granaatappels die fel rood hangen te pronken aan de boom. Deze fraaie vrucht is verbonden met de Mythologische verhalen en geschiedenis van het eiland. In de klassieke verhalen wordt Samos genoemd als de plek waar Zeus en Hera in het geheim een echtelijk verbond sloten. De aanbidding van de oppergodin was sterk op het eiland, waar onder andere een Hera-tempel is gevonden. Een van de attributen van Hera, godin van het huwelijk en de vruchtbaarheid, is de granaatappel. Dat wordt nog altijd gebruikt als symbool voor de vruchtbaarheid en is hier dus bijzonder op zijn plaats.

…

De oogst is bijna klaar!

…

Olijven

Hogerop de helling belanden we in uitgestrekte olijfboomgaarden. Zagen we elders nog van die kleine, harde olijven, hier hangen grote, vlezige vruchten aan de bomen, bijna klaar om geoogst te worden. Het zijn kalamata-olijven, die gerekend worden tot de meest smakelijke soorten. Maar dan wel als ze geweekt zijn en (nog) niet rechtstreeks van de boom. Het ziet er wel verleidelijk uit, maar mensen verdienen hier ook hun brood met de verkoop van olijven, dus laten we ze maar lekker hangen. Na 1,5 uur stappen bereiken we zo de smalle asfaltweg die tussen Paleokastro en Klima loopt. We laten Paleokastro voor wat het is en zetten koers richting Klima.

…

Wat vliegt daar?

…

Warm!

Het zonnetje heeft inmiddels het hoogste punt bereikt en weliswaar lopen we nu weer geleidelijk heuvelafwaarts, het is best wel warm. ‘Nadeel’ van zo’n asfaltweg is dat je er niet of nauwelijks schaduw vindt. Pet op de kop en veel water drinken, dat helpt. Het is langs deze weg dat we op het Syrische gezin stuiten. Vader in een zwarte jas, vrouw en vier kinderen. Schuchter vragen ze de weg naar de stad en ‘how far’. Tsja, dat is toch echt wel een kilometer of twintig. In Paleokastro kunnen ze misschien een bus pakken. Ze hebben geld, zo verzekeren ze ons. Hier botsen toch twee werelden: wij wandelen hier voor de lol, zij zijn op de vlucht voor oorlogsgeweld. Genoeg stof om over na te denken, al laten we ons ook weer afleiden door wat groeit, bloeit en fladdert langs de weg. Van uitgebloeide orchideeën tot de meest uiteenlopende veldbloemen, Samos heeft nog volop kleur, ondanks de warmte. We zien allerlei vlinders, waaronder een fraai zwart-wit exemplaar met twee lange, smalle staartvleugels. Geen idee wat het is, maar mooi in ieder geval.

…

Zicht op Posidonio en daarachter de Turkse kust

…

Zicht op zee en Turkije

We pauzeren in de schaduw van een kleine kapel die langs de weg staat. Koel wil het niet worden, maar het helpt wel om het klamme zweet wat op te laten drogen. Dan gaat de rugzak weer op en stappen we voort, in totaal ruim 7 km, totdat we zicht krijgen op het gehuchtje Posidonio en daarachter de Turkse kust. De wit gepleisterde huizen stralen ons tegemoet, nu in opvallend frisse staat verklapt dat ook dit hoogstwaarschijnlijk een vakantieoord is. De riante motorboot en het zeiljacht dat voor anker liggen in de baai steken fraai af tegen het azuurblauw van de zee. Later, als we oud en rijk zijn, gaan we ook met de boot hier naartoe! een mens moet blijven dromen ….

…

Het kiezelstrand van Klima

…

Klima beach

De zon is nog steeds ongenadig warm en de bodem van de waterfles is in zicht als we het kiezelstrand van Klima bereiken. Even overweeg ik poedelnaakt in de verkoelende zee te springen, maar een zekere gêne vanwege de aanwezigheid van een paar (wel geklede) zonaanbidders maken dat ik niet veel verder durf te gaan dan het uittrekken van de wandelschoenen en -sokken. Die kiezelstenen aan je voeten zijn niet fijn, maar het lauwwarme zeewater wel. En ook de cola op het terrasje van de strandtaverna smaakt bijzonder goed. Opgeknapt en gewapend met een nieuwe fles koud water gaan we op weg naar Psili Ammos.

…

Op naar het volgende strand

Het is dan zeker nog zes kilometer lopen langs de kust. Een brede steenslagweg slingert hier boven de kust. Omlaag, omhoog, het blijven inspannende meters over dit traject, waar we overigens geen mens of voertuig tegenkomen. Een steile klim doet een aanslag op de vermoeide kuitspieren en doorzettingsvermogen. Gelukkig krijgen we zicht op het verlokkende witte strand van Psili Ammos. Het lijkt er nog steeds rustig, maar we hebben nog wel een uurtje te gaan voor we daar kunnen neerploffen. Met dat beeld voor ogen houden we de moed erin en als we het dorpje binnenstappen zien we dat de taverna weer open is. Snel de zwembroeken en sandalen uit de auto halen en twee koele halve liters Mythos bestellen. Die zijn snel genoten, tijd om de rest van het lijf te verfrissen in de blauwe zee!

…

Praktisch

Dit is wandeling 8 uit Wandelen op Samos, een gids met 15 rondwandelingen op dit Griekse eiland. Kijk op onze website voor meer informatie over de wandelgids. Daar vind je ook de complete beschrijving van een andere route uit de gids. De gids direct bestellen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze webshop.

…

Meer lezen over wandelen op Samos?

Naar de mooiste stranden van Samos

Agios Konstantinos: over oude paden de bergen in

De bergen van Samos-stad

Verrassende ontmoetingen op Samos

Kalithea: wandelen aan de voet van de hoogste berg van Samos

Herfstwandeling tussen de kastanjes op Samos

De katten en kapellen van Kokkari, Samos

Pythagorio: het oudste stukje Samos