Het is een grauwe dag vroeg in februari als we vanaf Schiphol opstijgen voor een 10-daags bezoek aan Corfu. Omdat er geen chartervluchten gaan, vliegen we via Athene naar het eiland waar we drie jaar geleden zes weken hebben rondgewandeld voor onze gids. Hoe zullen we ‘ons’ eiland aantreffen in deze tijd van het jaar? Ook in de winterstand, of is het voorjaar daar al op gang?
Blauw
Onze getemperde verwachtingen worden meer dan overtroffen. Met 17 graden op de thermometer, een blauwe lucht met wat wolkjes en met heel veel ontspruitend groen. Wat een kleuren overal al! Februari zoals we dat in Noord-Europa kennen is in één klap heel ver weg. Vanuit ons hotel in Kerkyra (Corfu-stad) crossen we met onze huurauto het stille eiland over. Op weg naar de plaatsen waar de door ons beschreven wandelingen beginnen. 10 dagen is tekort om alles te herlopen, maar de routes waarvan we weten dat er dingen veranderd zijn, doen we allemaal opnieuw. Zoals die bij het plaatsje Vatos. Daarvandaan gaan we over de Ropa-vlakte en naar de kaap Plaka. Ook in dit jaargetijde blinkt de blauwe zee ons tegemoet. Je zou je er bijna in wagen, maar iets zegt ons dat dat niet verstandig is zo vroeg in het jaar. Het is krap 19 graden en het water zal nog wel wat kouder zijn….
Oude ezels
We willen ook een nieuwe wandeling maken, maar niet voordat we zijn langs gegaan bij Judy Quinn, een Engelse vrouw die op Corfu is gaan wonen en een opvang voor afgedankte werkezels is begonnen. De afgelopen jaren heeft ze zo honderden ezels kunnen redden van een dreigende verwerking tot salami-worst. Want dat is het lot van veel van deze nijvere dieren, als hun baan als last- of werkdier wordt overgenomen door een landbouwwerktuig of pick up-truck. Bij de Corfu Donkey Rescue krijgen ze de verzorging en waardering die ze nodig en verdiend hebben na jarenlang hard werken. Gezonde ezels worden zoveel mogelijk geplaatst bij particulieren die deze dieren een welverdiende oude dag willen bezorgen. Soms gaan ze ook op transport naar het buitenland. Zo zijn een aantal ezels terecht gekomen bij de Ezelsociëteit in Zeist.
Nieuwe tocht
Wat ons betreft wordt de herdruk uitgebreid met een 21ste tocht. We proberen een korte, maar bijzonder fraaie tocht langs de westkust, langs één van de mooiste stranden van het eiland, Mirtiotissa, genoemd naar het nabijgelegen kloostertje. Hier woont welgeteld één monnik. Of hij zijn ezel heeft afgestaan aan Judy Quinn weten we niet, maar hij beschikt in ieder geval over eigentijds vervoer om zijn afgelegen stek te bereiken. Lang leve de vooruitgang.
Verdwenen strand
En hoewel het warm genoeg is om zonder jas te wandelen, is het hier wel duidelijk dat de zomer nog niet is begonnen. Geen toerist te bekennen aan de kust. Het smalle strand van Mirtiotissa verdwijnt vrijwel in zijn geheel onder de onstuimige zee die op de kust klopt. De verleiding om de zee in te springen vergaat je ook spontaan als je even aan het water voelt. Het februari-temperatuurtje ligt toch beduidend lager dan later in het jaar. Dan maar weer wachten tot de volgende herdruk, dan gaan we in september of zo.
Vliegen opgepast!
Dat we hier zo vroeg zijn heeft zo zijn voordelen. De natuur is nog verrassender dan gedacht in deze tijd van het jaar. We zien meerdere orchideeën, maar ook wilde irissen en zelfs een aantal exemplaren van een vleesetend plantje dat zich in de nu nog koele lucht en het milde zonnetje vertoond en vergrijpt zich aan de rondzoemende vliegen en muggen. Zodra het te warm wordt, verdwijnt deze plant weer in de grond, schuilend voor zon en te veel warmte.
Check!
We voltooien met relatief gemak deze wandeling die zich via een smalle weg rond de berg Agios Giorgios slingert en ons dan via een smal voetpad door het stuikgewas naar het Mirtiotissa-strandje brengt, aan de voet van het klooster. Dat religie en vrijzinnigheid goed samen gaan in Griekenland wordt hier maar weer eens bewezen. Het officieuze naaktstrand ligt op een steenworp afstand van het kloostertje Mirtiotissa . Een forse klim – zelfs voor de auto van de monnik, zo zien we – brengt ons weer omhoog en terug richting Vatos. Maar 5,8 km, maar toch genoeg voor twee uur wandelplezier, dus hij ‘mag’ erbij. En laten we wel wezen: een korte tocht is ook wel eens lekker. Wandeling 21 is een feit!
Praktisch
Dit is wandeling 21 uit Wandelen op Corfu, een gids met 21 rondwandelingen op het eiland Corfu (Korfoe), Griekenland. Kijk voor meer informatie op www.wandelenopcorfu.nl. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit de gids.
De gids direct bestellen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze webshop.
Geef een reactie