Laerma is een slaperig stadje in het binnenland van Rhodos. Voor toeristen is Moni Thari, het Grieks Orthodoxe klooster dat een eind buiten het dorp ligt, de enige reden om hier te komen. Dat klooster dateert uit de negende eeuw en is gebouwd op de fundamenten van een Apollo-tempel, die uit de vijfde eeuw zou stammen. De koepelkerk bevat een aantal fraaie fresco’s die in alle reisgidsen staan aangeprezen. We zien dan ook heel wat huurauto’s langs de asfaltweg richting het klooster rijden. Wij kiezen voor een wandeling door het ruig ogende landschap om vanuit Laerma naar het klooster te komen. Want als je wandelt zie je veel meer!
…
De enige andere wandelaars die we vandaag tegenkomen
…
Leeg en kleurig
Het klooster ligt behoorlijk ver weg gestopt van de bewoonde wereld, in een open vallei, met verderop wat bosgebied. Er schijnt heel wat water door de vallei te stromen, dus de potentie voor een vruchtbare oogst is zeker aanwezig. Aan de rand van Laerma zien we wel wat fruitboomgaarden, maar daarna strekt zich een leeg, met rotsen bezaaid landschap voor ons uit. Niet echt ideaal om gewassen op te telen. Wel voor wilde planten die de vallei kleur geven. We zien oleanders, orchideeën, cistusrozen en bloeiende tijm. Plus nog twee wandelaars die voor ons uit ook op weg lijken naar het Klooster. Pelgrims?
…
Catwalk door het water
…
Waterland
Dat stuiten we op de eerste van de vele stromen en stroompjes die hier door de vallei stromen en die in het voorjaar behoorlijk breed kunnen uitwaaieren. Gelukkig zijn ze daarop bedacht en zijn er rijen met keien neergelegd waarover je kunt oversteken. Dat is geen overbodige luxe en dankbaar beproef ik mijn wat wankele evenwicht. Zonder al teveel moeite haal ik de overkant met droge schoenen. Verbazingwekkend genoeg zien we ook hier geen uitbundige vegetatie langs de oevers, terwijl juist daar meestal de struiken en bomen wortel schieten. Pas later begrijpen we waarom we die hier niet zien.
…
Moni Thari
…
Moni Thari
Na ruim 1,5 uur wandelen bereiken we het klooster. Op de parkeerplaats staan inderdaad een paar huurauto’s en een enkele trekker, waarmee de 21e eeuwse monnik tegenwoordig het omliggende land bewerkt. We zien wat olijven- en fruitbomen en wat verder ligt iets wat op een moestuin lijkt. Verboden terrein voor de bezoeker, die gelukkig wel in de kerk van het kleine complex welkom is. Met een sinaasappelboompje voor de entree en bloeiende geraniums in de bakken oogt het als een plaatje uit een toeristische gids. Maar dit is echt, dus hoog tijd om binnen eens poolshoogte te nemen.
…
Broek aan of lap om!
…
Verstilde rust
In je korte broek of met blote schouders naar binnen, dat lukt je niet in een Grieks klooster. Op de binnenplaats deelt een geestelijke ijverig een soort regenbroeken van katoen en omslagdoeken uit aan iedereen die de kerk wil betreden. Gehuld in een soort pipobroek bekijken we de aan de Aartsengel Michael gewijde kerk. Die is van binnen fraai gedecoreerd met fresco’s die tussen de 12e en 14e eeuw zijn gemaakt. Gecombineerd met de geur van wierook, de spaarzame kaarsen en de serene rust is dit een fijne plek om even op adem te komen. Zelfs de met camera’s en telefoons gewapende toeristen houden zich aan het verbod de fresco’s te vereeuwigen met hun apparatuur.
…
Veel te warm om iets te doen…..
…
Tijd voor een dutje
De middagklok heeft al lang geslagen en de temperatuur is al aardig opgelopen. Dat is ook op Rhodos de tijd voor ‘messimeri’, de Griekse variant van siësta houden. Een van de harige bewoners van het klooster geeft het goede voorbeeld en heeft zich in de vensterbank geïnstalleerd om zoveel mogelijk van de schaduw te profiteren. De dame of heer in kwestie ziet er uit alsof er net een flinke knokpartij heeft plaatsgevonden (wat is dat rood aan zijn voorpoot?), ook het leven van een kloosterkat verloopt niet zonder slag of stoot.
…
Wat er over is van het bos
…
Brandhaard
Wij maken ons op voor de tweede helft van de wandeling en verlaten het klooster. Het pad voert richting een meer bosachtig gebied, of wat daar van over is. Het klooster ligt prachtig afgelegen in een slecht toegankelijke vallei. Keerzijde daarvan is dat, als er brand uitbreekt – wat nogal eens gebeurt op Rhodos – de brandweer niet goed ter plaatse kan komen om het vuur te bestrijden. In 2008 en 2012 hebben hier grote branden gewoed en de gevolgen van zulke branden zijn nog jaren lang zichtbaar in het landschap. Want terwijl nieuw, fris groen uitloopt, blijven de geblakerde stammen nog lang zwart om uiteindelijk te verkleuren tot een soort onbestemd grijs. Hier kijken we dus waarschijnlijk naar de overblijfselen van de brand van een aantal jaren geleden. Lelijk en fascinerend.
…
Terug naar Laerma
Na het stuk bos bereiken we een brede onverharde weg die we een tijdje volgen, om dan weer af te slaan. Via de vallei lopen we terug naar Laerma waar we de wandeling vanochtend zijn begonnen. We passeren opnieuw meerdere waterstroompjes, die hier wat minder breed zijn. Een huisje van de brandwacht staat langs ons pad en al snel bereiken we de rand van de olijfboomgaarden waardoorheen we naar de rand van het dorp wandelen. Een omhoog slingerende zandweg brengt ons terug op de asfaltweg waarlangs we in 500 m terug lopen naar de kerk van Laerma. Helaas houdt de lokale kroegbaas ook middagpauze en is zijn zaak gesloten. Met een slok lauwwarm water uit de meegebrachte fles stappen we in de auto, op weg naar de kust om het wandelzweet af te spoelen. Onze messimeri begint zo meteen!
…
Praktisch
Dit is wandeling 12 uit Wandelen op Rhodos, een gids met 20 wandelingen op dit Griekse eiland. Kijk voor meer informatie over de wandelgids op onze website. Daar vind je o.a. ook de routebeschrijving van een andere route uit de gids. De gids direct bestellen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze bestelpagina.
…
Meer lezen over wandelen op Rhodos?
Bekijk dan deze blogs:
Geef een reactie