 Stempelpost Borgsjöbyn |
Noordelijke route
Dat Olof hier zijn tocht zou zijn begonnen en niet bijvoorbeeld in zuid-Zweden lijkt aannemelijk. Volgens de verhalen zou hij zijn gevlucht naar Finland en Rusland om steun te zoeken. Uiteindelijk wilde hij weer terug naar Trondheim in Noorwegen. Dan ga je niet via Stockholm, lijkt ons. Hoe dan ook, we volgen de officiële markering met het Olof-kruis. Wie het gedocumenteerd wil hebben, kan eigenhandig een stempeltje zetten in zijn of haar reisverslag.Trondheim here we come! We lopen het gehuchtje Borgsjöbyn uit en zijn al snel in de stilte van de Zweedse bossen. Dat is allerminst saai, er bloeit, groeit en fluit van alles. En afgaand op de bergen keutels, zijn er ook elanden die een pelgrimstocht maken.
Olof bron
Dorst
Volgens de legende zou de heilige met een redelijk groot gevolg hebben gereisd, compleet met paarden. En omdat iedereen nogal dorstig begon te raken, sloeg de reisleider met zijn staf op de grond om zo een bron te slaan, waaraan iedereen zich kon laven. Tamelijk overbodig volgens ons, want het stikt hier van de meertjes en stroompjes waaruit je gewoon kan drinken. Evengoed wel aardig om te zien. Je kunt er nog steeds een bekertje water uit putten om zo ingestraald je pad te vervolgen.
 De Lönnabron lijkt schoner water te serveren |
Natuurlijk genieten
Voor onze wandelgids zijn we niet op zoek naar religieuze zingeving, maar genieten we gewoon van de heilzame werking van een dagje buiten in de natuur. We willen een wandeling van ruim 18 km maken rond het meer en volgen maar een stukje van Olofs omzwervingen. We passeren een kleine waterval en steken via een kleine houtenbrug het riviertje Täljean over. Daar verlaten we Olof en de zijnen en gaan via de andere kant van het meer terug richting ons beginpunt, dat dan nog zo’n 10 km verderop ligt.
 Bijzondere picknick spot |
Boerenland
We zwerven langs landwegen richting Erikslund. Mooie boerderijen en landhuizen bepalen hier het landschap langs de oevers van het meer. Hier wordt vooral wat landbouw gepleegd en vee geweid. We zwaaien naar jongeren op een tractor en besluiten ons broodje op te eten op een wel heel verleidelijke picknickplaats in/op het water. Het vraagt wat standvastigheid om de zitplaatsen te bereiken, maar het uitzicht is wonderschoon!
 Verkoelende waterkracht |
Geef een reactie