“Moeten we hier echt tegenop?” Voor ons ligt een steile klim van zo’n 60 meter. We klauteren omhoog langs het hek van een meer dan riante villa. Plaats van handeling: Formentor, het schiereiland dat de meest noordoostelijke punt van Mallorca vormt. Vakantieoord voor de beter gesitueerde toerist. En domein van allerlei vogels als de visarend, de Rode Wouw en de Eleonara’s valk. Want aan de kust mogen dan een paar luxueuze hotels liggen, het binnenland is leeg en verlaten. Vrij spel voor vogel die het niet hebben op patat en handdoeken.

 

Stil strand

Eerder die ochtend zijn we begonnen op Platja Formentor, zo ongeveer het meest oostelijk gelegen strand van Mallorca. De tuin van een paar grote hotels geven hier direct toegang tot een rotsige kuststrook met her en der een stuk zand. Een restaurantje (dicht), een kiosk (open) en een handvol zonaanbidders, meer is er op deze maandag niet te doen. De afvalbakken zijn nog goed gevuld van het afgelopen weekend. De rondstruinende meeuwen onderzoeken of er nog iets eetbaars tussen zit.

 

Fleurige ‘herfst’

We volgen ‘het pad’ langs de kust, lopen langs de hotels en bereiken zo een smalle asfaltweg die doodloopt op een groot hek met een niet te missen bord ‘Private Property’. Ook in oktober bloeit hier nog van alles. We verbazen ons over pluimen die haast een meter hoog worden en bloeien met fijne witte bloemtjes.
Na de klim omhoog, langs steenmannen en her en der vage rode verfstippen, krijgen we meer zicht op het binnenland. Doel van vandaag is – naast een geslaagde wandeling voor onze gids – de bergtop Na Blanca. Het pad vlakt gelukkig wat af, maar blijft wel stijgen.

Palmpje kijken

Het landschap wordt hier bepaald door dennen en wonderlijk lage palmen. Voor het eerst kunnen we nu eens van bovenaf de vruchten van zo’n palm bekijken. Heeft vast te maken met de winden die hier in de winter ongehinderd rond waaien. Hoge bomen vangen veel wind, en dus blijven ze veiligheidshalve maar laag. De ondergrond bestaat uit gespleten en verweerde rotsen. Een pad kun je nauwelijks onderscheiden, maar gelukkig staan ook hier her en der steenmannen.
En zo bereiken we na krap 2 uur de top van de Na Blanca. Wat een fantastisch uitzicht! Aan weerszijde zien we de zee. Goed beschouwd is Formentor niet meer dan een grillige gevormde landtong in zee. De ontoegankelijke hellingen zijn bebost en lijken haast af te lopen in zee. Rust, ruimte en stilte. Wat wil een wandelaar nog meer? Een fles koud water! En die hebben we gelukkig bij ons.

Levend eten

Hoog boven ons hoofd cirkelen roofvogels, te ver om te onderscheiden wat voor soort het nu precies is. En leuk op een tak zitten voor een foto is er al helemaal niet bij. Hun oog is vast gericht op een smakelijke prooi, die hierboven volop te vinden zijn. Bijvoorbeeld in de vorm van konijnen, of patrijzen die hier ook veelvuldig rondscharrelen. De inmiddels puberende jonkies zijn makkelijke prooien voor de hongerige rovers. Die houden zich dan ook heel verstandig schuil tussen de struiken. Hopelijk blijft hem/haar en ons een snackende roofvogel bespaard.

Moe en tevreden

Na de top begint de ‘easy part’ van deze wandeling. We dalen heel geleidelijk af, deels over bredere landwegen. Onbegaanbaar voor auto’s, maar heerlijk om langs te struinen. Verderop duiken de eerste sporen van de bewoonde wereld weer op. Een kleine afrastering, in de verte een witte boerderij, gelegen tussen de olijfbomen. We wandelen door een dennenbosje en eindigen op de stoffige parkeerplaats, pal achter de bushalte van Platja Formentor. We sloffen naar de terrasstoeltjes bij de kiosk en spoelen onze dorst weg met een Spaans biertje. We dubben nog even: zwemmen of toch maar terug naar ons hotelletje? We kiezen voor de zee!

Praktisch

Dit wandeling 18 uit Wandelen op Mallorca, een wandelgids met 21 rondwandelingen. Kijk op www.wandelenopmallorca.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit deze gids. De gids direct aanschaffen kan natuurlijk ook. Ga daarvoor naar onze webshop.
…